Να ήταν, άραγε, όλες οι μούσες παρούσες όταν ξεπηδούσε από τα σπλάχνα της μάνας του αυτός ο άνθρωπος; Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς την άκρατη μελωδία που ρέει στις φλέβες του; Κυλάει ακόμα. Μπορεί εκείνος να "έφυγε" αλλά η μελωδία τρέχει ακόμα. Μια μελωδία που σου μιλά χωρίς να έχει λόγια. Μια μελωδία που σε προτρέπει να σηκωθείς από την καρέκλα και να χορέψεις μόνος σου. Αυτόν τον ήχο, αυτήν την μαγεία μπορείς να την χορέψεις και μόνος σου μέσα σε τέσσερις τοίχους. Μόνος .. με τα όνειρά σου. Κι'όμως να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε μια υπερπολυτελή σάλα απ'αυτές των παραμυθιών και των βασιλιάδων...
Μάνος Χατζιδάκις - Το βαλς των χαμένων ονείρων
Μάνος Χατζιδάκις - Το βαλς των χαμένων ονείρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου