Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Το πηδάλιο της ζωής

"Άσε τη ζωή που κάνεις, και ψάξε τη ζωή μου χάνεις". Πόσο κλισέ αλλά συνάμα πόσο αληθινό; Το θέμα είναι να πετύχεις αυτήν την κλωτσιά. Εκείνη που θα σε ρίξει από κάτω. Κάτω από την αφάνεια της ύπαρξης στην απόλαυση της ζωής. Ένας έρωτας, μια θλίψη, μια στέρηση ή και ένα γράμμα μπορούν να σε κάνουν να περάσεις την γραμμή. Μην ξεχάσεις να τα ευχαριστήσεις. Σου έδειξαν τον δρόμο.

Χωμένος ανάμεσα σε εισαγωγικά και αυτάκια, βιβλία και θεωρίες, έρευνες και μελέτες, λέξεις και έννοιες αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που θα σου θυμίσει πως η ζωή είναι σύστοιχο αντικείμενο. Έχει την ίδια ρίζα με το ρήμα. Ζω. Και αυτά τα δύο γραμματάκια κουβαλάνε τόσα πράγματα. Διαφορετικά για τον καθένα. Ζωή είναι ένα κρασί με φίλους, ένα ποτό με φλερτ στο μπαρ, είναι ο έρωτας, η απογοήτευση, η δουλειά, η επιτυχία, η αποτυχία είναι όλα. Είναι το λίγο παραπάνω αλάτι στο φαγητό. Είναι η υπερβολή.

Και αν γονιμοποιηθήκαμε εκείνο το βράδυ (καλά, μπορεί να ήταν και πρωί), αυτό έγινε για να χρειαστεί να πιούμε το πολύ νερό από το παραπάνω αλάτι στο φαγητό.Ζωή είναι να διψάς για εμπειρίες. Είναι να ξέρεις πως έχεις αγαπήσει και πως έχεις ζήσει στιγμές. Και να θες να έρθουν κι'άλλες. Είναι ωραία η άτιμη. Και γίνεται ακόμα πιο ωραία όταν νιώθεις πως έχεις το πηδάλιό της στα χέρια σου. Τουλάχιστον δεν εθελοτυφλείς. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις πως για καιρό δεν το είχες.

Και όσο εσύ ψάχνεις πως να ζήσεις, ή .. νομίζεις ότι το κάνεις, έξω η φύση πάλλεται από οργασμό. Ξυπνάει και σε ξυπνάει και σένα. Αλλού, βέβαια, ο οργασμός της είναι εντονότερος και αλλού υφέρπων. Το θέμα είναι τι νιώθεις όταν πέφτεις το βράδυ στο μαξιλάρι. Αν έχεις ακούσει τις κραυγές της ηδονής της και αν είσαι διατεθειμένος να χορέψεις μαζί της ή αν έχεις βάλει κερί στα αυτιά, όπως ο Οδυσσέας που προσπαθούσε να αποφύγει τις Σειρήνες. Γιατί, όπως λέει ένα άλλο κλισέ "Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή, μωρό μου"

Και .. δε λέω, θα πέσεις και στον βάλτο. Θα σκοντάψεις στον βάλτο της αδράνειας και της απάθειας. Θα παραδώσεις τα κουπιά και θα αφήσεις το ρεύμα να σε παρασύρει στον δρόμο του. Η ουσία είναι να πεταχτείς, να ψάξεις για τα κουπιά, να τα πιάσεις και να τα λατρέψεις για να σε πάνε εκεί που η καρδιά σου θέλει.


Γιατί ... ζωή είναι να πετάγεσαι στον κάλαθο των αχρήστων και μετά να ψάχνεις να σε βρεις για να πάρεις εκείνες τις δυο κορώνες από το μηχάνημα της ανακύκλωσης...
                                                            

                                                 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αττικές Καλοκαιρινές Κυριακές

ο κοσμάκης στις ακτές να ξεφορτώνεται βδομάδες και η ρόδα που πλένει τις κλωστές ησύχασε. θα μπορούσα με τα χέρια να σου δείχνω το νερ...