Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Με συγχωρείτε .. μνήμη πλήρης.

Σου έχει τύχει, ποτέ, να νιώθεις ότι δεν υπάρχει άλλος χώρος στο κεφάλι σου; Ότι γέμισε ο σκληρός δίσκος, ρε παιδί μου. Ότι ακόμα και η παραμικρή επιπλέον λεπτομέρεια ή πληροφορία, ο τόσο δα προβληματισμός μπορεί να κάνει το κεφάλι σου να εκραγεί.
Είναι φορές, ξέρεις, που το μόνο πράγμα που αντέχει ένας εγκέφαλος, είναι να χαθεί. Δεν έχει τη  δύναμη να κάνει οτιδήποτε άλλο, παρά από το να βυθιστεί στην αδράνεια. Με όχημα το κορμί, που λαχταρά να χαθεί στο πλήθος ή στην μοναξιά με ένα βιβλίο ή νότες και στίχους για παρέα και σαν άλλο ακυβέρνητο καράβι που το εγκατέλειψε ο καπετάνιος, θέλει απλά να ταξιδέψει. Όχι γεωγραφικά αλλά νοερά.
Μια ακατέργαστη εντολή δίνεται στα μάτια να καρφώσουν το κενό και να μην το αφήσουν ώσπου να βρεθεί, κάπου μέσα στους διαδρόμους των εγκεφαλικών κυττάρων, η λύση. Μια λύση που μπορεί να μην έρθει ποτέ. Η λύση στο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα - συνήθως άλυτο - που το έφτασε εκεί. Που σε έφτασε εκεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αττικές Καλοκαιρινές Κυριακές

ο κοσμάκης στις ακτές να ξεφορτώνεται βδομάδες και η ρόδα που πλένει τις κλωστές ησύχασε. θα μπορούσα με τα χέρια να σου δείχνω το νερ...