Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Περασμένα μεγαλεία, ξεχασμένα προσωπεία

Περασμένα μεγαλεία, ξεχασμένα προσωπεία
πράξεις, λόγια και θυμοί
όλα του έρωτα φορτία.

Παίρνω εγώ, δίνεις εσύ
και ζητάω την κραυγή 
να μας βγάλει απ'την ρουτίνα.

Είναι ο χρόνος κυνηγός
είναι αμείλικτος σκοπός
στέκει εκεί και μας κοιτάει
μα, μας κρύβει πια, το πως
πως εγώ, εσύ και οι άλλοι
θα γυρίσουμε στο φως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αττικές Καλοκαιρινές Κυριακές

ο κοσμάκης στις ακτές να ξεφορτώνεται βδομάδες και η ρόδα που πλένει τις κλωστές ησύχασε. θα μπορούσα με τα χέρια να σου δείχνω το νερ...