"Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, όπου οι Έλληνες δεν λειτουργούν ως Έλληνες."

Πηγή: http://www.thelocal.se/42844/20120827/

Ο τίτλος είναι κλεμμένος, το ξέρω. Μην βιαστείς να μου το πεις. Εξ ου και τα αυτάκια. Την φράση αυτή την άκουσα σήμερα και μίλησε πολύ στην λογική μου για διάφορους λόγους. Ανήκει στον κ. Δημήτρη Μπουραντά, καθηγητή Ηγεσίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έφτασε στα αυτιά μου μέσα από την διαδικτυακή μετάδοση του ΣΚΑΪ και την εκπομπή "stinpraxi.gr". Κι'όμως, υπάρχουν ακόμα εκπομπές στην Ελλάδα που δίνουν βήμα σε πνευματικούς ανθρώπους που κάτι έχουν να πουν. Που κάτι έχουν κάνει. Που κάτι είναι. Εξεπλάγην. Ο άνθρωπος αυτός, μιλούσε για την Ελλάδα, με λόγια αυστηρά, απότομα αλλά από τα οποία δεν θα μπορούσε να αφαιρέσει την αγάπη του για την χώρα. Για την χώρα του. Για την χώρα μας. Για την Ελλάδα μας.
Μόλις χθες, έφτασε στα χέρια μου, ένα άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή" που μιλούσε για τους Έλληνες γιατρούς στην Γερμανία. Έλληνες που φτάσαν στην Γερμανία για να κάνουν την ειδικότητά τους και για να ενταχθούν σε ένα διαφορετικό εθνικό σύστημα υγείας. Άνθρωποι, που έχουν αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής τους στην μελέτη και τις σπουδές και όμως "αναγκάστηκαν" να φύγουν στην Ευρώπη για να βρουν επαγγελματικές ευκαιρίες που θεωρούν αξιοπρεπείς. Το να μαθαίνεις μια καινούργια γλώσσα - ειδικά όταν αυτή είναι η γερμανική - και να την χρησιμοποιείς σε κλάδους όπως η Ιατρική, φαντάζομαι δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Πραγματικοί επιστήμονες. Πραγματικοί ήρωες. Και πόσοι άλλοι είναι ακόμα; Πόσοι άλλοι από όλους τους κλάδους ψάχνουν την τύχη τους σε κάποια άλλη χώρα, επειδή απλά η Ελλάδα δεν μπορεί να τους την προσφέρει;
Αυτό, που με τρελαίνει ξέρεις, είναι το ότι αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι Έλληνες χωράνε μόνο σε μία μικρή στήλη της εφημερίδας ή σε ένα μονόλεπτο ρεπορτάζ στις ειδήσεις των οκτώ. Ότι τυγχάνουν προσοχής και δημοσιότητας σούργελα και τσουτσέκια. Ότι προωθούνται έννοιες όπως ο ρατσισμός και ο φόβος για οτιδήποτε διαφορετικό. Ότι αυτός ο φόβος φωλιάζει και έχουμε καταντήσει να δίνουμε καθημερινό βήμα σε αμόρφωτα, ανθρωπόμορφα τέρατα. Ότι αυτά είναι τα πρότυπα που δίνονται σε νέα φουρνιά Ελλήνων, η οποία περισσότερο από κάθε άλλη έχει ανάγκη για σωστή προτυποποίηση και καθοδήγηση. Ότι αξίες όπως η μόρφωση, η παιδεία και η τέχνη εκμηδενίζονται και την θέση τους παίρνουν άλλες .. ευτελέστερες.
Και όλα αυτά που; Στην Ελλάδα. Αλλά και έξω απ'αυτή. Μόνο που δεν ξέρω που υπάρχει περισσότερη πατρίδα. Μέσα ή έξω;;;